zaterdag 28 januari 2017

het politieke energetische spectrum

In deze video
wordt deze blog post
voorgelezen

------------------------
Een manier waarop de zetelverdeling in een parlement vaak grafisch wordt weergegeven is in een halve boog, zoals hier.



Stel nou eens dat we ergens best wel weten dat er ‘onzichtbare’ krachten een belangrijke rol spelen in onze besluitvormings- en ontwikkelproccessen?
Dan zou ik mijn begrip van die krachten zichtbaar kunnen maken door dat onzichtbare deel ook visueel te maken.

Stel je voor dat in de wereld van de gezonde, natuurlijke menselijke ontwikkelprocessen, het emocratische parlement een volledige cirkel beschrijft, bijvoorbeeld zo:


Waarin het totalepolitieke’ spectrum, ineens niet meer tweepolig is .
Progressief (links) tegenover conservatief (rechts), met gradaties/variaties in opvattingen over de mate van overheidsbemoeienis die zinvol wordt gedacht.
Maar cyclisch, met drie invloedssferen, die heel natuurlijk harmonieus kunnen samenwerken en in elkaar overvloeien.



Dat is in ieder individueel mens zo.
Hoe de stemmen verdeeld zijn in ons eigen individuele energetische parlement, bepaalt uiteraard het ‘beleid’ dat we zelf in ons eigen geloofssysteem vaststellen en uitvoeren via ons eigen gedrag.
De collectieve systemen, zijn dan simpelweg een optelsom van alle energetische zetelverdelingen van alle individuen die aan een (cultureel) systeem hun energie bijdragen.

Nou vallen mij dan wel een paar dingen op die ik er even uit wil lichten.

In de staatsinrichting hebben we met elkaar afgesproken dat je 18+ moet zijn om actief inbreng in het keuzeproces te mogen hebben. Eerder kan je niet gekozen worden en je hebt geen stemrecht.

Welke rechten heeft jouw innerlijke ‘kind’ in je innerlijke parlement?
  • Mag de verwondering ook af en toe de leiding nemen?
  • Mag het zelfstandig een voorstel indienen, een (speels) idee aandragen?
  • Worden de kamervragen die het stelt “ Ik vraag me af…….”ook gehoord?
  • En door wie worden ze dan ‘beantwoord’ en hoe ( respectvol/volledig)?
  • Verleen je je innerlijke kind toegang tot alle relevante informatie (gedachten/gevoelens)?
  • Worden de speelse aspecten en ideeën serieus in behandeling genomen, als van een gewaardeerde samenwerkingspartner/belanghebbende bij de ontwikkelingen?
  • En als een voorstel om iets te doen of te laten in stemming wordt gebracht…. mag het innerlijke kinddeel van je energiepalet dan werkelijk meestemmen?
Observeer wat je ‘kind/verwondering’ politiek is in je eigen binnenwereld…..
(Probeer dat vooral neutraal te observeren, zonder in ‘goed’/‘ fout’ oordelen of veroordelingen te vervallen, wetend dat de huidige aanpak je naar alle waarschijnlijkheid als ‘ het hoort het nou eenmaal’ is voorgeleefd en als zodanig deel uitmaakt van je energetische erfgoed.)
Ook boeiend is om te kijken naar het deel ‘ervaring’… de ‘senioriteit’.
  • Welke rechten heeft jouw innerlijke ‘senioriteit’, je weten, je eigen levenservaring in je innerlijke parlement?
  • Mag je (ge)weten (ook) de leiding nemen?
  • Ook als wat jij uit eigen ervaring weet dat het beste werkt, afwijkt van wat ‘de (ongeschreven) regel bij meerderheid van stemmen momenteel voorschrijft’?
  • Ook als dat ‘duur’ is ….. (maar ook op de lange termijn wel veel duur-zamer)?
  • Mag het zelfstandig een voorstel indienen, een (gewetensvol) idee of vraag aandragen?
  • Worden de informatie en de observaties die het deelt “ Ik weet…….” ook gehoord, genoteerd, meegenomen?
  • En door wie worden ze dan ‘ontvangen’ en hoe behandeld (respectvol/volledig)?
  • Verleen je je innerlijke senior toegang tot alle relevante informatie (gedachten/gevoelens)?
  • Worden de gewetensvolle aspecten en ideeën serieus in behandeling genomen, als van een gewaardeerde samenwerkingspartner/actieve belanghebbende bij de ontwikkelingen?
  • En als een voorstel om iets te doen of te laten in stemming wordt gebracht…. hoe zwaar weegt het senioreiteitsdeel van je energiepalet in de stemming?

Observeer hier ook weer wat je ‘senioriteit/(ge-)weten’ politiek is in je eigen binnenwereld…..
(Probeer dat ook weer neutraal te observeren, zonder in ‘goed’/‘ fout’ oordelen of veroordelingen te vervallen, wetend dat de huidige aanpak je naar alle waarschijnlijkheid als ‘ het hoort het nou eenmaal’ is voorgeleefd en als zodanig deel uitmaakt van je energetische erfgoed.)

Het energetische plaatje kon er dan nog wel eens ongeveer zo uitzien, waarbij het bewustzijn de spotlight zet op het ' ik wil...' deel, maar de kracht en inbreng van de andere twee delen aan het zicht onttrekt.


Wanneer mijnwaarneming klopt, dat de totale opstelsom van als onze individuele geloofssystemen leidt tot een afspiegeling in de systemen die we ontwerpen om vorm te geven aan ons gemeenschappelijke leven……. dan kijk ik even in die spiegel die de regering en de 2e kamer toont.

Dat je als partij zetels ‘hebt’ en vragen mag stellen, die braaf geadministreerd worden in de notulen, zegt nog helemaal niets over de mate waarin die ‘geluiden’ werkelijk betrokken worden bij totstandkoming van de voorstellen en besluiten.
Want als de totale ‘ministersploeg’ uit de resultaatgerichte  ‘ik wil…’ geledingen komt en de enige uitslag die van belang wordt geacht is ‘dat er een meerderheid’ voor een wetsvoorstel is….. waarom zou je dan werkelijk luisteren naar of serieus ingaan op de inbreng van die ‘minderheidspartijen’?

Ter afsluiting nog deze opmerking.

Het is ook mijn observatie dat als er langdurig van het natuurlijke systeem wordt afgeweken, er vervormingen gaan ontstaan.
In een systeem waar ‘ zuivere eerlijke verwondering’ en ‘ zuiver eerlijk (ge)weten’ tot splinterpartijen in de marge van de besluitvorming zijn verworden,  gaan ze langzaam maar zeker vibreren op wat minder zuivere tonen.
In zo'n dynamiek worden het respectievelijk  vibraties van ‘verbijstering’  en ‘ morele superioriteit’ en vervormt het aspect ‘ zuivere eerlijke beïnvloeding’ in ‘manipulatie’.

Zuivere noten zijn noodzakelijk ingrediënten om vreedzame, vreugdevolle en harmonische composities te vervaardigen, met het hele orkest.
  • Als het halve orkest  structureel ‘tegen’ de andere helft gaat spelen, en 

  • Als alle partijen (in meer of mindere mate) 'om hun eigen 'leefsfeer' te verdedigen 'vals' gaan spelen, 
dan de gangbare naam voor zo'n energetische compositie niet eens meer ‘tijdelijk verschil van inzicht’ of ‘conflict’… maar staat bekend onder namen als  ‘crisis’, of ‘oorlog’.
Een systeem dat het in zich heeft om geweldig en weldadig te zijn voor alle deelnemers, is dan verworden tot een gewelddadig systeem.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten